داروهای خواب آور : بنزو دیازپین ها
برخی از دارو هائی كه برای درمان بیماری های اعصاب و روان تجویز می گردند در ادامه

مصرف نابجا بسیار خطرناك و اعتیادآور هستند كه در دو گروه عمده تقسیم می شوند كه

اغلب برای درمان بی خوابی ،افسردگی تجویز شده اند :

1- بنزو دیازپین ها (دیازپام ها ،اگزازپام ،كلونازپام ،لورازپام ،قلورازپام ،كلرودیازپوكساید ....)
2- باربیتیورات ها (فنوباربیتال .سكوباربیتال )

در پزشكی این داروها به عنوان ضد اضطراب ،درمان بی خوابی ، ضد تشنج ،شل كننده

عضلانی و رفع علائم ناشی از ترك اعتیاد تجویز می شود .

افرادی كه به این مواد وابسته می شوند معمولاً در یكی از سه گروه زیر قرار می گیرند :

1- بیماران مبتلا به افسردگی یا اختلالات روانی كه دوز بالائی از این دارو ها برای مدت

طولانی برای آنها تجویز شده است .

2- افرادی كه بطور خودسر برای درمان بی خوابی و كاهش اضطراب ازاین داروها استفاده

می كنند .

3- افراد وابسته به انواع مواد مخدر كه برای رفع عوارض ناشی از ترك ماده مخدر توسط

پزشك یا خودسر با این دارو ها آشنا شده و پس از عود مجدد اعتیاد قادر

 به قطع دارو ها نبوده و اكنون بالاجبار دارو را همراه ماده مخدر مصرف می كند كه در میان

این سه گروه ازعوارض بسیار شدیدتر و خطرناكتری برخوردار هستند .

مكانیسم اثر داروها :
 
این دارو ها از طریق گیرنده گابا در بدن عمل می كند . نتیجه مطالعات نشان داده كه گیرنده

 های اختصاصی برای بنزو دیازپینها در مغز بصورت پیش سینا پسی وجود دارند و این ها از

طریق گیرنده گابا باعث باز شدن كانال كلر شده و ورود كلر منفی به نرون می شوند و با

اتصال دارو سبب تسهیل اثرطبیعی گیرنده گابا شده و اثرات خود را نشان می دهند .
در هنگام مسمومیت دارویی علائم زیر ظاهر می شود :

گیجی ،افت علائم حیاتی و ضعیف شدن رفلكس ها ، كه در این گونه موارد وادار كردن بیمار

به استفراغ و تخلیه معده قبل از رسیدن به پزشك ضروری است .

مطالعه برروی بنزو دیازپین ها نشان می دهد كه این دارو ها پس از یكماه مصرف ایجاد

 وابستگی می نماید و در هنگام قطع مصرف ،بسته به تعداد ودفعات مصرف علائم

محرومیت 24 ساعت پس از آخرین مصرف شروع شده و تا 72 ساعت بعد به اوج خود می

رسد كه شامل مواردی نظیر :

لرزش ، بی خوابی ، بی اشتهائی ، تهوع ، استفراغ ، كاهش فشارخون ، تشنج و تب بالا و

در قطع ناگهانی و به یكباره این دارو در اغلب موارد منجر به اغما و مرگ می شود . كه البته

زمان شروع علائم و شدت آن بسته به نوع دارو مصرفی و مقدار مصرف آن می باشد.در هر

صورت آن چیزی كه امروزه ثابت شده است ، قطع ناگهانی این دارو امكان پذیر نیست و باید

 بصورت تدریجی و در پله هائی منظم این دارو كاهش پیدا كرده تا عوارض ناشی از ترك به

حداقل ممكن خود رسیده تا آثار سو مصرف كاهش پیدا كند .